Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju podigao optužnicu protiv Milana Babića za zločine protiv čovečnosti i ratne zločine

Hag, 18. novembar 2003.
CT/P.I.S./800-t

MEĐUNARODNI KRIVIČNI SUD ZA BIVŠU JUGOSLAVIJU PODIGAO OPTUŽNICU PROTIV MILANA BABIĆA ZA ZLOČINE PROTIV ČOVEČNOSTI I RATNE ZLOČINE

U sredu 17. novembra 2003., sudija Jean-Claude Antonetti je potvrdio optužnicu protiv Milana Babića.

Optuženi

U optužnici se navodi da je Milan Babić rođen 26. februara 1956. u Kukaru, opština Sinj, u Hrvatskoj. Ranije je bio član Saveza komunista Hrvatske i istaknuta politička ličnost u Srpskoj demokratskoj stranci (SDS) u Hrvatskoj od njenog osnivanja u februaru 1990. i bio je na visokom položaju u opštinskom odboru SDS-a u Kninu. Bio je na visokom položaju u opštinskom odboru SDS-a u Kninu.

U optužnici se dalje navodi da je Milan Babić posle smrti Jovana Raškovića 1992. godine, preuzeo dužnost predsednika SDS-a. Na toj funkciji je ostao do 1995. godine, a od 1990. do aprila 1994, bio je na položaju predsednika Skupštine opštine Knin. Od 31. jula 1990. pa nadalje, bio je predsednik Srpskog nacionalnog veća (dalje u tekstu: SNV). Dana 30. aprila 1991, Milan Babić je izabran za predsednika Izvršnog veća takozvane “Srpske autonomne oblasti (dalje u tekstu: SAO) Krajina”.

Pored toga, u optužnici se dalje navodi da je 29. maja 1991, Milan Babić postao premijer /predsednik vlade samoproglašene SAO Krajine. Dana 19. decembra 1991, SAO Krajina se proglasila Republikom Srpskom Krajinom (dalje u tekstu: RSK) sa Milanom Babićem na položaju predsednika. Milan Babić je na tom položaju ostao do 15. februara 1992. Milan Babić je u aprilu 1994. postao ministar inostranih poslova u Vladi RSK-a. U julu 1995. izabran je za predsednika vlade RSK-a, ali na tom položaju je ostao samo do početka avgusta 1995, kada je tokom hrvatske ofanzive poznate pod nazivom operacija "Oluja" celokupno rukovodstvo RSK-a, uključujući i Milana Babića, pobeglo iz RSK.

Zajednički zločinački poduhvat

U optužnici se navodi da je «Milan Babić bio učesnik udruženog zločinačkog poduhvata koji je započeo najkasnije 1. avgusta 1991. i trajao najmanje do juna 1992. Svrha ovog udruženog zločinačkog poduhvata bila je da se veći deo hrvatskog i drugog nesrpskog stanovništva prisilno i trajno ukloni približno s jedne trećine teritorije Republike Hrvatske (u daljem tekstu: Hrvatska), kako bi ta teritorija postala deo nove države pod srpskom dominacijom, činjenjem zločina kojim se krše odredbe članova 3 i 5 Statuta Međunarodnog suda.»

U optužnici se dalje navodi da su «među pojedincima koji su učestvovali u ovom udruženom zločinačkom poduhvatu bili i Slobodan Milošević; Milan Martić; Goran Hadžić; Jovica Stanišić; Franko Simatović zvani "Frenki"; Vojislav Šešelj; general Blagoje Adžić; general Ratko Mladić i drugi poznati i nepoznati pripadnici Jugoslovenske narodne armije (u daljem tekstu: JNA); srpska Teritorijalna odbrana (u daljem tekstu: TO) iz Hrvatske, Srbije i Crne Gore; lokalne policijske snage i policijske snage Srbije (u daljem tekstu: snage MUP-a), uključujući Državnu bezbednost (u daljem tekstu: DB) Republike Srbije i srpske policijske snage SAO Krajine i RSK-a koje su se nazivale "Martićeva policija", "Martićevci", "policija SAO Krajine" ili "milicija SAO Krajine" (u daljem tekstu: Martićeva policija). Milan Babić je učestvovao u tom udruženom zločinačkom poduhvatu barem do februara 1992.»

U optužnici se dalje navodi da Milan Babić delujući kao pojedinac ili u dogovoru s drugim učesnicima udruženog zločinačkog poduhvata, učestvovao je u udruženom zločinačkom poduhvatu na sledeći način:

«u svojstvu predsednika SNV-a, a posle i predsednika vlade/premijera SAO Krajine i RSK, on je formulisao, promovisao, učestvovao i/ili podsticao razvoj i sprovođenje zvanične politike SDS-a i SAO Krajine/RSK čija je namera bila ostvarenje cilja udruženog zločinačkog poduhvata. Tokom cele 1991. godine, Milan Babić je prisustvovao sastancima sa rukovodstvom Srbije, SFRJ i bosanskih Srba na kojima je definisana ta politika udruženog zločinačkog poduhvata i izlagao je njegove stavove na pregovorima na međunarodnom nivou.»

Činjenični navodi

U optužnici se navodi da je «od 1. avgusta 1991. godine ili približno od tog datuma do najmanje 15. februara 1992. godine, Milan Babić, delujući kao pojedinac ili u dogovoru sa drugim poznatim i nepoznatim učesnicima udruženog zločinačkog poduhvata, počinio je ili na drugi način pomagao i podržavao planiranje, pripremu ili izvršenje progona hrvatskog i drugog nesrpskog civilnog stanovništva u SAO Krajini/RSK-u.»

U optužnici se dalje navodi da se progoni bili su zasnovani na političkoj, rasnoj ili verskoj osnovi i obuhvatali su sledeće: «istrebljenje ili ubistvo više stotina hrvatskih i drugih nesrpskih civila, uključujući žene i starije osobe, u Dubici, Cerovljanima, Baćinu, Saborskom, Poljanku, Lipovači i okolnim zaseocima, Škabrnji, Nadinu i Bruškoj u Hrvatskoj.»

Dalje se navodi da su progoni uključivali i «dugotrajno i rutinsko zatvaranje i zatočenje više stotina hrvatskih i drugih nesrpskih civila u nehumanim uslovima u staroj bolnici i kasarni JNA u Kninu.»

U optužnici se takođe navodi da je «praktično celokupno hrvatsko, muslimansko i nesrpsko stanovništvo SAO Krajine/RSK-a je prisilno uklonjeno, deportovano ili ubijeno.»

Dalje, u optužnici se navodi da su progoni uključivali i «hotimično razaranje domova, druge javne i privatne imovine, kulturnih ustanova, istorijskih spomenika i svetih mesta hrvatskog i drugog nesrpskog stanovništva u Dubici, Cerovljanima, Baćinu, Saborskom, Poljanku, Lipovači i susednim zaseocima, Vagancu, Škabrnji, Nadinu i Bruškoj u SAO Krajini/RSK-u.»

Opužbe

Milan Babić se tereti na osnovu individualne krivične odgovornosti (član 7 (1) Statuta) po:

jednoj tački za zločine protiv čovečnosti (progone na političkoj, rasnoj i verskoj osnovi, kažnjiv prema članovima 5(h) i 7(1) Statuta Međunarodnog suda). četiri tačke za kršenje zakona i običaja ratovanja (ubistvo, okrutno postupanje, bezobzirno razaranje sela ili pustošenje koje nije opravdano vojnom nuždom, uništavanje ili hotimično nanošenje štete ustanovama namenjenim obrazovanju ili religiji, kažnjivo prema članovima 3 i 7(1) Statuta Međunarodnog suda.)

Kompletan tekst optužnice: http://www.icty.org/x/cases/babic/ind/bcs/bab-ii031106b.htm