|
MEĐUNARODNI KRIVIČNI SUD ZA BIVŠU JUGOSLAVIJU PREDMET BR: IT-96-23-PT TUŽILAC
IZMIJENJENA OPTUŽNICA
DRAGOLJUBA KUNARCA
1.1 Grad i opština Foča nalaze se jugoistočno od Sarajeva, u Republici Bosni i Hercegovini, na granici sa Srbijom i Crnom Gorom. Prema popisu iz 1991. godine, od 40.513 stanovnika Foče bilo je 51,6% Muslimana, 45,3% Srba i 3,1 % ostalih. Političko i vojno preuzimanje opštine Foča počelo je prvim vojnim akcijama u gradu, 7. aprila 1992. Srpske snage, uz podršku artiljerije i teškog naoružanja, počele su zauzimati dio po dio Foče. Zauzimanje Foče završeno je 16. ili 17. aprila 1992. Okolna sela su bila pod opsadom do sredine jula 1992. 1.2 Čim su srpske snage zauzele dijelove grada Foče, vojna policija, u pratnji lokalnih vojnika i vojnika sa strane, počela je hapsiti Muslimane i Hrvate. Sakupljanje i hapšenje Muslimana, mještana okolnih sela u opštini, nastavilo se do sredine jula 1992. Srpske snage odvajale su muškarce od žena i nezakonito zatvarale hiljade Muslimana i Hrvata u razne objekte za duži ili kraći pritvor, ili su ih praktično držali u kućnom pritvoru. Tokom pritvora mnogi civili su ubijeni, tučeni ili seksualno zlostavljani. 1.3 Kazneno-popravni dom u Foči (u daljnjem tekstu: KP dom), jedan od najvećih zatvora u bivšoj Republici Jugoslaviji, bio je glavni pritvorski objekat za muškarce. Muslimanske žene, djeca i starci pritvarani su po kućama, stanovima i motelima u Foči i okolnim selima ili u centrima za duži ili kraći pritvor kao što su Buk Bijela, gimnazija u Foči i sportska dvorana "Partizan". Mnoge od zatočenih žena podvrgnute su ponižavajućim i degradirajućim životnim uslovima, okrutnom batinjanju i seksualnom zlostavljanju, uključujući i silovanje. 1.4 Sportska dvorana "Partizan" (u daljnjem tekstu: Partizan) služila je kao centar za pritvor žena, djece i staraca od 13. jula 1992. ili ranije, pa najmanje do 13. augusta 1992. U to vrijeme je u Partizanu bilo najmanje 72 zatočenika. Svi zatvorenici su bili civili, muslimanske žene, djeca i nekoliko starijih ljudi iz sela u opštini Foča. 1.5 Životni uslovi u Partizanu bili su okrutni. Pritvor je pratilo neljudsko postupanje, nehigijenski smještaj, prenatrpanost, izgladnjivanje, fizičko i psihološko mučenje, uključujući i seksualno zlostavljanje. 1.6 Odmah pošto su žene prebačene u Partizan, uspostavljen je režim seksualnog zlostavljanja. U Partizan su, obično uveče, ulazili naoružani vojnici, uglavnom u grupama od po tri do pet, i izvodili žene. Kad bi se žene opirale ili sakrivale, vojnici su ih tukli ili im prijetili da bi ih primorali na poslušnost. Vojnici su žene iz Partizana odvodili u kuće, stanove ili hotele, da bi ih tamo seksualno zlostavljali i silovali. 1.7 Tri svjedokinje, označene pseudonimima FWS-48, FWS-95 i FWS-50, kojoj je bilo šesnaest godina, bile su zatočene u Partizanu otprilike od 13. jula do 13. augusta 1992. Druge dvije svjedokinje, označene pseudonimima FWS-75 i FWS-87, kojoj je bilo petnaest godina, bile su zatočene u Partizanu otprilike od 13. jula do 2. augusta 1992. Gotovo svake noći za vrijeme njihovog zatočeništva, srpski vojnici izvodili su FWS-48, FWS-95, FWS-50, FWS-75 i FWS-87 iz Partizana i seksualno ih zlostavljali (vaginalna i analna penetracija, te fellatio). 1.8 Otprilike 13. augusta 1992. ili tog dana, većina zatočenica iz Partizana puštene su i deportovane u Crnu Goru. Ženama koje su otišle konvojem od 13. augusta, medicinska njega je prvi put pružena u Crnoj Gori. Mnoge su od seksualnog zlostavljanja zadobile trajna ginekološka oštećenja. Bar jedna od žena ne može više imati djece. Sve seksualno zlostavljane žene doživjele su psihološka i emotivna oštećenja; neke su još uvijek pod traumom. 1.9 Opština Kalinovik nalazi se dvadesetak kilometara južno od Sarajeva i graniči se sa opštinom Foča. Od sredine maja bila je pod kontrolom srpskih snaga. Nakon što je zauzeta, uslijedile su mjere uperene protiv nesrpskog stanovništva, uključujući i hapšenja. Dok je muško nesrpsko stanovništvo zatočeno u vojnom skladištu Barotni, žene i djeca su zatočeni u Osnovnoj školi u Kalinoviku, koja se nalazi u centru Kalinovika, u blizini milicijske stanice. Krajem juna/početkom jula, u Osnovnoj školi su bili zatočeni i stanovnici opštine Gacko uhapšeni dok su prolazili kroz opštinu Kalinovik bježeći u srednju Bosnu. 1.10 DRAGOLJUB KUNARAC i vojnici pod njegovim zapovjedništvom imali su neograničen pristup pritvorskim objektima u sportskoj dvorani Partizan i Osnovnoj školi u Kalinoviku. 1.11 Pored gore navedenih centara za pritvor, više žena je bilo zatvoreno u kućama i stanovima koji su korišćeni kao javne kuće kojima su upravljale grupe vojnika, uglavnom pripadnika paravojnih formacija. MKCK i druge organizacije nisu intervenisale ne znajući za postojanje ovih centara za pritvor. Prema tome, ti zatvorenici nisu imali izgleda da budu pušteni ili razmijenjeni.
2.1 DRAGOLJUB KUNARAC, zvani Zaga i Dragan, od oca Alekse i majke Stojke, rođen je 15. maja 1960. u Foči. Stanuje u ulici Knjaza Nikole 2-5 u Foči, koja je preimenovana u Srbinje. Prije rata je nekoliko godina živio u Tivtu, u Crnoj Gori. 2.2 RADOMIR KOVAČ, zvani Klanfa, od oca Milenka, rođen 31. marta 1961. u Foči, bio je stalno nastanjen u Foči u Samoborskoj ulici. RADOMIR KOVAČ bio je jedan od zamjenika komandira vojne policije i vođa paravojnih jedinica u Foči. Učestvovao je u napadu na Foču i okolna sela i hapšenju civila.
3.1 Od juna 1992, ako ne i prije, pa do februara 1993, DRAGOLJUB KUNARAC bio je komandant specijalne izviđačke jedinice vojske bosanskih Srba. U vrijeme na koje se odnosi ova optužnica, ta se specijalna jedinica sastojala od dobrovoljaca, uglavnom iz Crne Gore, od kojih je neke optuženi lično regrutirao. Štab DRAGOLJUBA KUNARCA bio je u jednoj kući u ulici Osmana Đikića br. 16 u naselju Aladža u Foči. Poslije preuzimanja Foče, tamo je boravio sa 10 do 15 vojnika. U svojstvu komandanta ovih vojnika, DRAGOLJUB KUNARAC bio je odgovoran za postupke vojnika koji su mu bili podređeni i znao je ili imao razloga znati da njegovi podređeni seksualno zlostavljaju Muslimanke. Lično je učestvovao u seksualnom zlostavljanju i silovanju žena.
4.1 Sve vrijeme na koje se odnosi ova optužnica, u Republici Bosni i Hercegovini, na teritoriji bivše Jugoslavije, trajalo je stanje oružanog sukoba. 4.2 Za sve vrijeme na koje se odnosi ova optužnica, optuženi su bili dužni da se pridržavaju zakona i običaja ratovanja. 4.3 Osim ako se ne navede drugačije, sva djela i propusti navedeni u ovoj optužnici dogodili su se u razdoblju od jula 1992. do februara 1993. 4.4 U svakoj tački optužnice koja optužene tereti za zločine protiv čovječnosti, što je zločin prema članu 5 Statuta Međunarodnog suda, djela i propusti bili su dio rasprostranjenog, masovnog ili sistematskog napada na civilno stanovništvo, tačnije muslimansko stanovništvo u opštinama Foča i Kalinovik. 4.5 Svjedoci i žrtve u ovoj optužnici identifikovani su šifrovanim imenima ili pseudonimima, kao na primjer FWS-95, ili inicijalima, kao na primjer D.B. 4.6 Optuženi DRAGOLJUB KUNARAC i RADOMIR KOVAČ snose pojedinačnu krivičnu odgovornost za zločine kojima ih tereti ova optužnica, prema članu 7(1) Statuta Međunarodnog suda. Pojedinačna krivična odgovornost obuhvata izvršavanje, planiranje, podsticanje, naređivanje ili na drugi način pomaganje i učestvovanje u planiranju, pripremi ili izvršavanju nekog od niže navedenih djela ili propusta. 4.7 Prema tačkama 1 do 4 i 14 do 17, DRAGOLJUB KUNARAC je takođe, ili alternativno, krivično odgovoran kao nadređeni za svoje potčinjene, prema članu 7(3) Statuta Međunarodnog suda. Krivična odgovornost nadređenog je odgovornost nadređenog oficira za djela podređenog ako je nadređeni znao ili imao razloga znati da će njegov podređeni počiniti takva djela ili da ih je počinio, a nadređeni nije poduzeo potrebne i razumne mjere da spriječi daljnja takva djela ili da kazni počinioce. Neizvršavanjem mjera koje se iziskuju od lica u nadređenom položaju, DRAGOLJUB KUNARAC snosi odgovornost za sve zločine navedene u niže iznesenim tačkama optužnice, u skladu sa članom 7 (3) Statuta Međunarodnog suda.
TAČKE 1 do 4 5.1 Nekoliko grupa počinilaca zlostavljalo je žene zatočene u Partizanu. Jednu grupu, pod zapovjedništvom DRAGOLJUBA KUNARCA, činila je specijalna izviđačka jedinica sastavljena pretežno od srpskih vojnika iz Crne Gore. Ova grupa imala je štab u jednoj kući u fočanskom naselju Aladža, u ulici Osmana Đikića 16. Obično noću, DRAGOLJUB KUNARAC je, u pratnji nekolicine svojih vojnika, izvodio žene iz Partizana i vodio ih u kuću u ulici Osmana Đikića 16, znajući da će ih vojnici pod njegovom komandom tamo seksualno zlostavljati. Nakon što bi žene doveo u svoj štab, DRAGOLJUB KUNARAC bi katkad tamo ostao, odveo neku od žena u jednu sobu, i lično je silovao. Čak i kada DRAGOLJUB KUNARAC nije lično silovao neku od žena, često je ostajao u štabu ili ga je povremeno obilazio dok su drugi vojnici u kući silovali i seksualno zlostavljali žene. 5.2 Između 13. jula i 1. augusta 1992, DRAGOLJUB KUNARAC je najmanje dvaput odvodio FWS-87 u svoj štab u ulici Osmana Đikića 16. Oba puta su tamo bila prisutna dva crnogorska vojnika pod komandom optuženog, koji su FWS-87 silovali. 5.3 DRAGOLJUB KUNARAC je nekoliko puta odvodio FWS-75 i D.B. u svoj štab u ulici Osmana Đikića 16 u naselju Aladža, gdje su bili smješteni njegovi vojnici. Otprilike oko 16. jula 1992, ili na taj dan, DRAGOLJUB KUNARAC i njegov zamjenik GAGA prvi put su u tu kuću doveli FWS-75 i D.B. Kada su stigli u štab, tamo je čekala grupa vojnika. DRAGOLJUB KUNARAC odveo je D.B. u zasebnu sobu i tamo je silovao, dok je FWS-75 ostala sa drugim vojnicima. Tokom približno tri sata FWS-75 je grupno silovalo najmanje 15 vojnika (vaginalna i analna penetracija i fellatio). Seksualno su je zlostavljali na sve moguće načine. U drugim prilikama, u štabu su je naizmjenično silovali jedan do tri vojnika. 5.4 Dana 2. augusta 1992, DRAGOLJUB KUNARAC je odveo FWS-75, FWS-87, FWS-50 i D.B. u štab u ulici Osmana Đikića 16. Prisutne su bile i neke žene iz ženskog logora u Kalinoviku. Tom prilikom, DRAGOLJUB KUNARAC i tri druga vojnika silovali su FWS-87. Nekoliko vojnika silovalo je FWS-75 tokom cijele noći. Jedan crnogorski vojnik silovao je FWS-50 (vaginalna penetracija) i prijetio joj da će joj odrezati ruke i noge i odnijeti je u crkvu da je krsti. 5.5 Između 13. jula i 2. augusta 1992, DRAGOLJUB KUNARAC je najmanje dvaput odvodio FWS-95 iz Partizana u štab u ulici Osmana Đikića 16 radi silovanja. Prvi put je DRAGOLJUB KUNARAC odveo FWS-95 u svoj štab skupa sa još dvije žene. Odveo ju je u jednu sobu i lično je silovao. Potom su FWS-95 u istoj sobi silovala još trojica vojnika. Drugi put, nakon što ju je DRAGOLJUB KUNARAC odveo u ulicu Osmana Đikića 16, FWS-95 su silovala dva ili tri vojnika, ali ne i optuženi lično. 5.6 Gornjim djelima i propustima u odnosu na svjedokinje FWS-50, FWS-75, FWS-87, FWS-95 i druge žene o kojima je u gornjem tekstu bilo riječi, opisanim u paragrafima 5.1 do 5.5, DRAGOLJUB KUNARAC je počinio: TAČKA 1
TAČKE 5-8 6.1 Otprilike 13. jula 1992. ili tog dana, DRAGOLJUB KUNARAC odveo je FWS-48 i još dvije žene u hotel "Zelengora". FWS-48 je odbila da ide s njim i DRAGOLJUB KUNARAC ju je udario nogom i odvukao napolje. U hotelu "Zelengora", FWS-48 su stavili u zasebnu sobu, gdje su je silovali (vaginalna penetracija i fellatio) DRAGOLJUB KUNARAC i ZORAN VUKOVIĆ, jedan lokalni vojni zapovjednik. Oba počinioca su joj rekla da će roditi srpsku djecu. 6.2 Dana 18. jula 1992. ili otprilike tog datuma, GOJKO JANKOVIĆ, vojni zapovjednik jedne druge lokalne jedinice, odveo je FWS-48, FWS-95 i još jednu ženu u jednu kuću u blizini autobuske stanice. Odatle je DRAGOLJUB KUNARAC odveo FWS-48 u drugu kuću u naselju Donje Polje i tamo je silovao (vaginalna penetracija i fellatio). 6.3 Gornjim djelima i propustima u odnosu na svjedokinju FWS-48,
opisanim u paragrafima 6.1 i 6.2, DRAGOLJUB KUNARAC je počinio: TAČKA 5
TAČKA 8
TAČKE 9 i 10 7.1 Dana 2. augusta 1992. ili otprilike tog datuma, DRAGOLJUB KUNARAC je sa Perom Elezom, vojnim zapovjednikom jedne srpske jedinice iz Miljevine u opštini Foča, prebacio FWS-75, FWS-87 i još dvije žene iz Partizana u Miljevinu, gdje su zatočene u napuštenoj muslimanskoj kući zvanoj Karamanova kuća, u kojoj su boravili PERO ELEZ i njegovi vojnici. 7.2 Tokom septembra ili oktobra 1992., DRAGOLJUB KUNARAC je posjetio Karamanovu kuću i silovao FWS-87 (vaginalna penetracija). 7.3 Gornjim djelima u odnosu na svjedokinju FWS-87, opisanim
u paragrafima 7.1 i 7.2, DRAGOLJUB KUNARAC je počinio: TAČKA 9
8.1 Jedne noći sredinom jula 1992., DRAGOLJUB KUNARAC i dvojica njegovih vojnika optužili su svjedokinju FWS-183 da šalje poruke radio-vezom. Opljačkali su svjedokinjin stan i odveli je na obalu rijeke Ćehotine u Foči, blizu Velečeva. Tamo je optuženi ispitivao svjedokinju o novcu i zlatu koje drže ona i drugi Muslimani u njenom stanu. Tokom ispitivanja, svjedokinji su prijetili da će je ubiti i da će joj zaklati sina. Nakon prijetnji, svjedokinju su sva trojica vojnika vaginalno silovala. Za vrijeme silovanja, DRAGOLJUB KUNARAC je svjedokinju ponižavao govoreći da oni (vojnici) nikad neće znati čiji je to sin. Vrativši svjedokinju u njezin stan, optuženi joj je opljačkao sav novac i zlato koje je imala sakriveno. 8.2 Gornjim djelima i propustima u odnosu na svjedokinju FWS-183, opisanim u paragrafu 8.1, DRAGOLJUB KUNARAC je počinio: TAČKA 11
TAČKA 12
9.1 Dana 2. augusta 1992, u prisustvu službenika opštine Kalinovik, DRAGOLJUB KUNARAC je, zajedno sa Perom Elezom i nekolicinom njihovih vojnika, izveo FWS-101, FWS-186, FWS-191 i još pet djevojaka i žena iz Osnovne škole u Kalinoviku i odvezao ih u štab DRAGOLJUBA KUNARCA u ulici Osmana Đikića 16 u Foči. Tamo su djevojke i mlade žene, od kojih su četiri bile iz Gackog, a četiri iz Kalinovika, pri čemu su neke imale samo dvanaest ili petnaest godina, podijeljene između prisutnih vojnika radi seksualnog zlostavljanja. Dok su druge djevojke i žene iste noći odvedene na različita mjesta, FWS-101 je ostala u kući u ulici Osmana Đikića 16. 9.2 Između 2. augusta 1992. i 9. augusta 1992., ako ne i duže, FWS-101, koja je u to vrijeme bila u sedmom mjesecu trudnoće, bila je zatočena u štabu DRAGOLJUBA KUNARCA u ulici Osmana Đikića 16. Za sve vrijeme svog zatočeništva u toj kući, FWS-101 je opetovano silovana. Pored opetovanog silovanja, svjedokinju su i tukli. Morala je i da čisti kuću i da se pokorava svim naređenjima optuženog i njegovih podređenih. Sa FWS-101 se postupalo kao sa ličnim vlasništvom DRAGOLJUBA KUNARCA i njegove jedinice. Na kraju je jedan vojnik, koji se na nju sažalio, odveo FWS-101 u sportsku dvoranu Partizan, odakle je 13. augusta 1992. prebačena u Crnu Goru. 9.3 Gornjim djelima i propustima u odnosu na svjedokinju FWS-101, opisanim u paragrafima 9.1 i 9.2, DRAGOLJUB KUNARAC je počinio:
TAČKA 16
TAČKA 17
10.1. Dana 2. augusta 1992, optuženi DRAGOLJUB KUNARAC, zajedno sa svojim zamjenikom "GAGOM" i GOJKOM JANKOVIĆEM, zapovjednikom jedne druge fočanske jedinice, odveo je FWS-186, FWS-191 i J.G. iz kuće u ulici Osmana Đikića 16 u napuštenu kuću Halida Čedića u Trnovačama. Tamo su muškarci među sobom podijelili djevojke i iste noći ih silovali. Tom prilikom je DRAGOLJUB KUNARAC silovao FWS-191. 10.2 FWS-186 i FWS-191 držane su u ovoj kući oko šest mjeseci, dok je J.G. prebačena u Karamanovu kuću u Miljevini radi silovanja. Za sve vrijeme dok je FWS-186 bila zatočena u Trnovačama, GOJKO JANKOVIĆ ju je stalno silovao, a optuženi DRAGOLJUB KUNARAC stalno je silovao FWS-191 barem dva mjeseca. Na kraju je jedan drugi vojnik zaštitio FWS-191 od daljih silovanja. Nakon 6 mjeseci, taj je vojnik obje svjedokinje odveo iz kuće. 10.3 Sa FWS-186 i FWS-191 postupalo se kao sa ličnim vlasništvom DRAGOLJUBA KUNARCA i GOJKA JANKOVIĆA. Pored toga što su silovane i na drugi način seksualno zlostavljane, FWS-186 i FWS-191 morale su da obavljaju sve kućanske poslove i izvršavaju sve zahtjeve. 10.4 Gornjim djelima i propustima u odnosu na svjedokinje FWS-186, FWS-191 i J.G., opisanim u paragrafima 10.1 do 10.3, DRAGOLJUB KUNARAC je počinio:
11.1 Nakon što je optuženi DRAGOLJUB KUNARAC 2. augusta 1999. prebacio svjedokinje FWS-75 i FWS-87 u Karamanovu kuću, kako je opisano u stavu 7.1, svjedokinje su, zajedno sa još sedam žena, tamo držane u zatočeništvu otprilike do 30. oktobra. Za to vrijeme su morale obavljati kućanske poslove i često su bile seksualno zlostavljane. Dana 30. oktobra 1992. ili približno tog datuma, DRAGAN ZELENOVIĆ, GOJKO JANKOVIĆ i JANKO JANJIĆ odveli su svjedokinje FWS-75 i FWS-87, zajedno sa još dvije žene, 20-godišnjom A.S. i 12-godišnjom A.B., iz Karamanove kuće u Foču, i to u riblji restoran Ribarski nedaleko od centra Foče, gdje su ih predali optuženom RADOMIRU KOVAČU. 11.2 RADOMIR KOVAČ držao je svjedokinju FWS-75 i A.B. zatočene otprilike od 31. oktobra 1992. do decembra 1992, a svjedokinju FWS-87 i A.S. do februara 1993. RADOMIR KOVAČ je imao na raspolaganju jedan stan u zgradi Brena i preuzeo je ove dvije svjedokinje, zajedno sa još dvije žene, A.S. i A.B., koje je dobio od DRAGANA ZELENOVIĆA, GOJKA JANKOVIĆA i JANKA JANJIĆA. Njihov položaj bio je sličan onome što su doživjele u Karamanovoj kući. Morale su obavljati kućanske poslove i često su bile seksualno zlostavljane, kako je opisano u paragrafima 11.3, 11.4 i 11.5. FWS-75, FWS-78, A.S. i A.B. su za vrijeme svog zatočeništva bile takođe podvrgnute premlaćivanju, prijetnjama i psihološkoj opresiji, te su stalno držane u strahu. 11.3 FWS-75 i A.B. su držane zatočena u tom stanu otprilike od 31. oktobra do 20. novembra 1992. Za to vrijeme morale su obavljati kućanske poslove i seksualno zadovoljavati vojnike. RADOMIR KOVAČ i ostali vojnici često su je silovali. Osim toga, na nepoznat datum tokom tog perioda, RADOMIR KOVAČ doveo je u stan Slavu Ivanovića i naredio FWS-75 da ima sa njim polni odnos. Kad je ona to odbila, RADOMIR KOVAČ ju je pretukao. Oko 20. novembra 1992., RADOMIR KOVAČ odveo je FWS-75 i žrtvu A.B. iz stana u jednu kuću u blizini hotela "Zelengora". Tamo su držane oko dvadeset dana i za to vrijeme ih je često seksualno zlostavljala grupa neidentifikovanih srpskih vojnika koji su pripadali grupi Brane Ćosovića, kojoj je takođe pripadao i RADOMIR KOVAČ. Iako ove dvije žene više nisu boravile u stanu u zgradi Brena, RADOMIR KOVAČ je i dalje bio za njih zadužen. Oko 10. decembra 1992, FWS-75 i žrtva A.B. preseljene su iz kuće u blizini hotela "Zelengora" u jedan stan u naselju Pod Masala u Foči. Tamo su ostale oko petnaest dana s istim vojnicima. U tih petnaest dana FWS-75 i A.B. često su silovane. Dana 25. decembra 1992. ili negdje oko tog datuma, kad su FWS-75 i druge žene vraćene u stan, RADOMIR KOVAČ je prodao A.B. vojniku neutvrđenog identiteta za 200 njemačkih maraka. Dana 26. decembra 1992. ili negdje oko tog datuma, FWS-75 je predata JANKU JANJIĆU. 11.4 FWS-87 i A.S. bile su zatočene u stanu RADOMIRA KOVAČA otprilike od 31. oktobra do 25. februara 1993. Za sve to vrijeme, i nju i A.S. silovali su RADOMIR KOVAČ i Jagos Kostić. 11.5 Nepoznatog datuma u periodu između 31. oktobra 1992. i 7. novembra 1992., tokom zatočeništva u stanu RADOMIRA KOVAČA, FWS-75, FWS-87, A.S. i A.B. bile su primorane da skinu svu odjeću i gole plešu na stolu dok ih je posmatrao RADOMIR KOVAČ. 11.6 Dana 25. februara 1993. ili približno tog datuma, RADOMIR KOVAČ prodao je FWS-87 i A.S. za po 500 njemačkih maraka dvojici neidentifikovanih crnogorskih vojnika koji su ih odveli u Crnu Goru. 11.7 Gore navedenim djelima i propustima RADOMIR KOVAČ počinio je:
TAČKA 23
TAČKA 24
Dana 8. novembra 1999. |